W czwartek  31  listopada 2006 r. w naszym gimnazjum rządziła magia
i czary. Andrzejki  to dzień jedyny w swoim rodzaju. Tego dnia – zgodnie z tradycją –  św.  Andrzej  uchyla  rąbka  tajemnicy  wszystkim  pannom  i  za  sprawą  znaków  –  wróżb  podpowiada  , kiedy  wyjdą  za  mąż, kim będzie przyszły wybranek, jak go znaleźć.

Od   zarania   dziejów   ludzie  próbowali  poznać  przyszłość.  Najstarszym sposobem na odkrycie przeznaczenia były, oczywiście wróżby. Jednak nie każdy   dzień   w   roku  sprzyjał  magicznym  obrzędom.  Duchy  przodków najchętniej powracały na ziemię na początku adwentu.

Dawniej dziewczyny wróżyły zamążpójście w dzień świętego Andrzeja – 30 listopada,  natomiast  chłopcy  swój  ożenek w dniu świętej Katarzyny – 24 listopada. Do dziś zachowała się tylko tradycja „Andrzejek”.

W   naszej   szkole    zabawa  andrzejkowa   mogła   odbyć  się  dopiero  31 listopada.  Powód  nieoczekiwany  i  smutny : żałoba narodowa , jaką okrył się nasz kraj po katastrofie górniczej w kopalni „ Halemba”.

Przeważnie ludzie marzą, planują,  fantazjują. Znaczenie św. Andrzeja jako patrona  dziewcząt  jest  podkreślone przysłowiami: „Na noc
św. Andrzeja dziewkom z wróżb nadzieja”.